السلام علیک یا بقیه الله

یا حسین (ع )

عاشقی به بهونه ی تو قشنگه

نوکری در خونه ی تو قشنگه

هر کسی که عاشقته دل شیدا داره

دوست دارم دوستم داری دل به دل راه داره.

  رسول اكرم(ص) در مورد خلقت پنج تن آل عبا فرمودند:

 وقتي خداوند تصميم گرفت پنج تن آل عبا را خلق كند ابتدا به كلمه‌اي تكلم فرمود؛ پس از آن

نوري  آفريد، پس به كلمه‌اي ديگر تكلم نمود، پس از آن روحي آفريد؛ پس نور را با روح مخلوط نمود،

سپس ما پنج نفررا از آن خلق كرد.

ما او را تسبيح و تقديس نموديم در وقتي كه تسبيح و تقديس نبود و چون اراده نمود كه

خلايق را ايجاد كند نورمرا   شكافت و از آن عرش را خلق كرد پس عرش از نور من است

و نور من افضل از نور عرش است.

 سپس نور برادرم علي (ع) را شكافت و از نور علي (ع) ملائكه را خلق كرد و

علي(ع)  افضل از ملائكه  است. آنگاه نور دخترم فاطمه(س)  را شكافت و آسمان و زمين

را از آن خلق نمود، پس آسمان و زمين از نور  دخترم فاطمه (س) مي‌باشد و دخترم

افضل از آسمان و زمين است.

 سپس نور فرزندم حسن (ع)را شكافت و شمس و قمر را از آن خلق كرد، پس

حسن(ع)  افضل از شمس و قمر است.

آنگاه نور فرزندم حسين(ع) را شكافت و از آن بهشت و حورالعين را خلق نمود، پس

حسين(ع) افضل از بهشت و حورالعين است».

ما سرگردان هاي مدار نفس را چه مي رسد كه از ستارگان كهكشان  همچون حسين (ع) 

 بن علي(ع) سخن بگوييم؟

ما را چه رسد كه از ساكنان حريم قدس و شاهدان محفل انس سخن بگوييم.

وقتي قنداقـه امام حسين (ع) را به پيامبر (ص) دادند ، ايشان گريه كردند ،

وقتي علت گريه شان را پرسيدند ، فرمودند : برادرم جبرئيل برايم خبر آورد كه

اين فرزندت در جايي به نام كربلا ،  مظلومانه شهيد مي شود و من براي

مظلوميت حسين (ع) گريه مي كنم .

پيامبري كه خداوند در سوره احزاب آيه 21 درباره اش مي فرمايد :

" الگوي شماست" براي زنده نگه داشتن ياد و خاطره شهدا گريسته اند .

پس عمل به كاري كه خود پيامبر انجام داده اند ،

نه تنها شرك نيست بلکه از مستحبات است.

دوستان مراببخشید در کوتاهی های نوشتاری

 وقتى كه حسين ( ع)يافت ميلاد امروز
يزدان در لطف تازه بگشاد امروز
در عالم قدس يك حسين(ع)  داشت خدا
آن را به محمد(ص)  و على(ع)  داد امروز

******************************

صفا گرفته دلم از صفای ثارالله
نوای مرغ دلم در نوای ثارلله
زصبح روز ولادت   نه صبح روز ازل
پریده مرغ دلم در هوای ثارالله

******************************

به هر طرف نگری جلوه ی جمال خداست
ادب کنید که میلاد سید الشهداست
گرفته ختم رسل روی دست آینه ای
که در صحیفه ی او صورت خدا پیداست
به مصحف رخ او با وضو نگاه کنید
که  نقطه آن، جای بوسه ی زهرا(س)ست

******************************

ميلاد حسين(ع) نوگل زهرا(س)شده امشب
گيتى ز رخش طور تجلا شده امشب
ده مژده ى جانبخش بعالم ز قدومش
زيرا كه در رحمت حق واشده امشب

******************************

امروز كه بلبلان ترنم كردند
با يكديگر از عشق تكلّم كردند
چون غنچه و گل على (ع)و زهرا(س) از شوق
بر روى حسين (ع)خود، تبسم كردند

******************************

امشب شب ميلاد حسين(ع) است حسين (ع)
اندر همه جا ياد حسين(ع) است حسين (ع)
خوانند همه نادعلى، ليك على  (ع)
امشب بلبش ناد حسين(ع) است حسين(ع)

******************************

امشب كه فضا پر است از بوى حسين (ع)
عطر گل سرخ آيد از سوى حسين (ع)
اى فطرس پر سوخته احرام ببند
از بهر طواف كعبه ى روى حسين(ع)

******************************

میلاد گل رسول(ص) و زهرا (س)و علی(ع) است
زیرا که جهان خجسته زین نور جلی است
ما را دگر از روز جزا بیمی نیست
چون بر دل ما عشق حسین (ع)بن علی(ع)است

******************************

حق كرده ظهور تا حسين(ع) آمده است
آيات جهاد با حسين(ع) آمده است
فطرس به اميد عفو بر درگه او
با ذكر حسين(ع)، با حسين (ع)آمده است

******************************

بوی گلهای بهشتی ز فضا می آید
عطر فردوس هم آغوش صبا می آید
نوگل مصطفوی ، زینت باغ علوی
مظهر پنج تن آل عبا می آید

************************************

پاداش زیارت امام حسین علیه السلام

عبدالله بن عباس می‌گوید:
روزی نزد پیامبر رفتم و دیدم حسن(ع) بر دوش اوست و حسین (ع)بر زانوی او،

و پیامبر آن دو را می‌بوسد و می‌گوید:«خداوندا! هرکس اینها را دوست می‌دارد دوست بدار

و با هرکس که با آنان دشمنی می‌کند دشمنی کن.»
آن گاه فرمود:«ای عباس، گویا حسین(ع) را می‌بینم که محاسنش به خونش رنگین شده است،

و کمک می‌طلبد؛ اما کسی یاری‌اش نمی‌کند.»
پرسیدم:«چه کسانی با او چنین می کنند، یا رسول الله؟»
فرمود:«اشرار امتم. خداوند آنها را به شفاعت من نایل نکند.»
آن گاه فرمود:«ای ابن عباس، کسی که او را زیارت کند در حالی که عارف به حق او باشد،

خداوند ثواب هزار حج و هزار حج عمره را برای او می نویسد. هرکس او را زیارت کند، گویا مرا

زیارت کرده و کسی که مرا زیارت کند، گویا خدا را زیارت کرده است، و حق زائر خداوند این

است که به آتش جهنم، عذاب نشود. آگاه باش که زیر قبه حرمش دعا اجابت می‌شود و

در تربتش شفاست و امامان فرزندان اویند.»

اگه رفتید حرم ارباب مارا هم دعا کنید

خلاصه ای از زندگی نامه امام حسین علیه السلام

امام حسين(ع) فرزند دومين امام علي(ع) و حضرت زهرا (س) است. آن حضرت

در شهر مدينه به روز سوم شعبان (مصباح المتهجد/758) از سال سوم ( كافي 4638)

يا پنجم شعبان از سال چهارم هجرت (ارشاد / 198) ديده به جهان گشود
كنيه ايشان ابوعبدالله و از جمله لقبهايشان رشيد - طيب - وفي - زكي - مبارك -

سبط و سيد آمده است ( كشف الغمه 216/2 ) آن حضرت شش ماه و ده روز با برادر

مهترش امام حسن عليه السلام فاصله سني داشت و مراحل رشد و نمو خويش را مدت كمتر از

هفت سال در مصاحبت با رسول الله صلي الله عليه و آله و سي سال در كنار

اميرالمومنين (ع)و ده سال با امام حسن (ع) گذراند. ( تاريخ اهل البيت /76) و

به سال 49 يا 50 هجري پس از شهادت مظلومانه امام حسن (ع) امامت شيعيان

را بر عهده گرفت .( كافي 461/1 و 462 امامت آن حضرت مقارن با حكمراني معاويه

بود و از آنجا كه امام حسن (ع) با او صلح كرده بود ايشان نيز همان روش و سيره را

ادامه داد . چه با مجاهدتهاي امام حسن (ع) حق و باطل براي مسلمانان شناخته شده بود و

اصل اسلام در خطر جدي قرار نداشت  خطر از آنجا آغاز شد كه معاويه به سال 59 هجري

تصميم گرفت پسرش يزيد را به عنوان خليفه پس از خود تعيين كند و براي اطمينان

از وقوع چنين امري بر آن شد كه در زمان حيات خود از مردم براي او بيعت بگيرد
معاويه خود نخستين كسي شد كه با پسرش يزيد دست بيعت داد . ( مروج الذهب 36/3 و 37
ابن سعد در طبقات مي نويسد : حسين(ع) بن علي بن ابيطالب (ع)  از

جمله اشخاصي بود كه با يزيد دست بيعت ندادوي مي افزايد : با مرگ معاويه در سال 60

هجري پسرش يزيد بر مسند خلافت تكيه زد و مردم با وي بيعت كردند
آن گاه يزيد با ارسال نامه اي به حاكم مدينه نوشت : مردم را فراخوان و از آنان

بيعت گير . و از بزرگان قريش آغاز كن و نخستين آنان حسين(ع) بن علي(ع) باشد

( تراثنا ش 164/10 چون حاكم مدينه از امام حسين عليه السلام بيعت خواست

حضرتش در پاسخ گفت : ما خاندان نبوت و معدن رسالتيم . و يزيد فاسق ميگسار و آدم

كش است . و مثل من با مثل او بيعت نكنند مسعودي مينويسد : يزيد مردي عياش بود .

پرندگان شكاري و سگ و ميمون و ... نگه ميداشت و ميگساري مي كرد . . . و در

ايام وي غنا در مكه و مدينه رواج يافت و لوازم لهو و لعب به كار رفت و مردم

آشكارا ميگساري مي كردند و درباره رفتار او با رعيت مي گويد : فرعون در كار رعيت از

                          او عادل تر و در كار خاصه و عامه مردم خويش منصف تر بود . ( مروج الذهب 77/3 و 78      
امام حسين عليه السلام چون اوضاع مدينه را واژگونه يافت درنگ در آن شهر مقدس

را جايز ندانست و در روز يكشنبه دو روز مانده به آخر رجب از سال 60 هجري به اتفاق

اهل بيت و ياران خود راهي مكه شد . ( ارشاد / 201 آن حضرت هدف از خروج خويش را

در وصيتي به برادرش محمد بن حنفيه چنين بيان فرمود : حقيقت آنكه من از روي سرمستي و

گردنكشي و فساد و ظلم خارج نشده ام و جز اين نيست كه خارج شدم براي اصلاح

امت جدم صلي الله عليه و آله . اراده دارم امربه معروف و نهي از منكر كنم و مطابق

سيرت جدم و پدرم علي بن ابيطالب عليه السلام رفتار كنم و ...
امام حسين عليه السلام به فاصله 5 روز در شب جمعه سوم ماه شعبان به مكه معظمه وارد گرديد .

( ارشاد / 202 چون مردم كوفه در عراق از مرگ معاويه و امتناع امام حسين عليه السلام

از بيعت يزيد اطلاع يافتند نامه هاي فراوان در پشتيباني از امام حسين عليه السلام امضاء

كردند و حضرتش را به كوفه فراخواندند . ( ارشاد / 202 آنان نوشتند : ما در انتظار تو با كسي بيعت

نكرده ايم و در راه تو آماده جانبازي هستيم و بخاطر تو در نماز جمعه و جماعت

ديگران حاضر نمي شويم . ( مروج الذهب 64/3 امام حسين عليه السلام در پاسخ به درخواستهاي

مردم كوفه مسلم بن عقيل را در نيمه ماه مبارك رمضان به جانب كوفه روانه كرد . و به او گفت :

نزد مردم كوفه برو . اگر آنچه نوشته اند حق باشد مرا خبر ده تا به تو ملحق شوم .

( مروج الذهب 64/3 )
مسلم به روز پنجم شوال وارد كوفه شد چون خبر ورودش انتشار يافت 12000 كسب و

بقولي 18000 نفر با او بيعت كردند . وي اين مطلب را به امام حسين عليه السلام گزارش

داد و از آن حضرت خواست به كوفه بيايد . ( مروج الذهب 64/3
اخبار كوفه به يزيد رسيد . وي در اولين عكس العمل نعمان بن بشير حاكم كوفه را عزل و

بجاي او عبيد الله بن زياد را نصب كرد ( مروج الذهب 66/3 ) و به او فرمان داد كه

مسلم بن عقيل را به قتل برساند . ( تاريخ طبري 258/4 ) و از طرفي مزدوران

خود را بسيج كرد تا امام حسين عليه السلام را در شهر مكه غافلگير كرده ازميان بردارد
چون امام عليه السلام از توطئه سوء قصد به جان مباركش آگاهي يافت از سر حفظ حرمت

و قداست بيت الله الحرام مناسك حج را به اضطرار پايان برد و به روز هشتم ذي حجه از

سال 60 هجري مكه را به قصد عراق وداع گفت . ( ارشاد / 218
ابن عباس بعد از واقعه كربلا در نامه اش به يزيد مي نويسد : هرگز فراموش نخواهم كرد كه

حسين (ع)بن علي(ع) را از حرم پيامبر خدا ( ص ) به حرم خدا طرد كردي و آن گاه

مرداني را پنهاني بر سر او فرستادي تا غافلگير او را بكشند . سپس او را از حرم خدا به كوفه راندي و

ترسان و نگران از مكه بيرون شد با اينكه در گذشته و حال عزيزترين مردم بطحا بود و اگر در مكه

اقامت ميگزيد و خونريزي در آن را روا مي شمرد از همه مردم مكه و مدينه در دو حرم بيشتر فرمان

برده مي شد. ليكن او خوش نداشت كه حرمت خانه و حرمت رسول الله صلي الله

عليه و آله و سلم را حلال شمارد. و بزرگ شمرد آنچه را كه تو بزرگ نشمردي از آنجا كه در نهان

مرداني در پي او به مكه فرستادي تا در حرم با او بجنگند. ( تاريخ يعقوبي 221/1 و 222
عبيد الله با حيله و تزوير مسلم بن عقيل و پناه دهنده او هاني بن عروه را در كوفه به طرز

دلخراشي به شهادت رساند . ( تاريخ طبري 300/4 ) و از آنجا كه مي دانست

امام حسين عليه السلام

رو به شهر كوفه مي آيد سپاهي به سركردگي حر بن يزيد رياحي براي زير نظر گرفتن سپاه آن

حضرت به منطقه قادسيه گسيل كرد . حربن يزيد در محلي به نام شراف با امام حسين عليه السلام

روبرو شد و سخناني بينشان رد و بدل گرديد. آن حضرت نامه هاي اهل كوفه را كه دو خرجين

بود به حربن يزيد عرضه كرد و دعوت آنان را خاطرنشان ساخت و راه خود را ادامه

داد . . . تا آنكه به روز دوم محرم سال 61 هجري به ناحيه نينوا وارد شد
در اين زمين بود كه ابن زياد در رسيد و نامه اي به حربن يزيد تسليم كرد . متن نامه اين بود :

آن گاه كه اين نامه تو را رسد و فرستاده ما پيش تو آيد بر حسين(ع) سخت گير و او را در

بياباني فرود آر كه نه دژ در آن باشد و نه آب
حربن يزيد در اجراي دستور ابن زياد كاروان امام حسين عليه السلام را در نقطه اي به نام

كربلا متوقف كرد . فرداي آن روز عمر بن سعد فرستاده عبيد الله بن زياد نيز با چهار هزار

جنگجو وارد شد . ( تاريخ طبري 310/4 شايان گفتن است كه حربن يزيد پيش از شهادت امام

حسين عليه السلام از كرده خود اظهار پشيماني و توبه كرد و در جرگه ياران آن حضرت به درجه

رفيع شهادت نائل آمد . ( تاريخ طبري 325/4
عمر بن سعد سه روز مانده به عاشورا پانصد سواره بر كرانه فرات مامور كرد تا كاروان حسيني به آب

دسترسي نداشته باشد. ( تاريخ طبري 311/4 و 312 ) و روز نهم محرم تاسوعا امام

حسين عليه السلام و اصحابش به طور كامل در حلقه محاصره دشمن واقع شدند و دشمن يقين

كرد كه ديگر براي آن حضرت ياوري نخواهد آمد . ( كافي 147/4
عصر تاسوعا دستور حمله و آغاز جنگ از جانب دشمن صادر گرديد
امام حسين عليه السلام چون تحركات دشمن را بديد برادرش عباس بن علي عليهما السلام

را فرمود :سوارشو - جانم به فدايت اي برادر - تا آنان را ديدار كني و بگويي :

شما را چيست و چه در سر داريد ؟! و ...
حضرت عباس عليه السلام با آنان به مذاكره پرداخت و آنان پذيرفتند كه حمله را تا فردا به

تعويض اندازند . ( تاريخ طبري 314/4 و سر انجام آن فردا ( عاشورا ) فرارسيد
عمربن سعد با سي هزار جنگجو حمله را آغاز كرد . ( امالي الصدوق / 101 و 374 ) و سپاه امام

حسين كه 32 سواره و 40 پياده بودند ( كامل ابن اثير 560/2 ) مردانه در برابر حملات ايستادند

و شجاعانه جنگيدند و كشتند و كشته شدند . هر كس از ياران آن حضرت شهادت مي يافت

جاي خاليش پيدا بود ولي سربازي كه از سپاه يزيد بر خاك مي افتاد سربازي